Wanneer een slimme peuter niet wordt uitgedaagd op zijn of haar niveau en geen aansluiting vindt bij gelijkgestemden, kan dit leiden tot frustratie en onzekerheid. Dit uit zich vaak in driftbuien of woedeaanvallen, die voor ouders soms uit het niets lijken te komen.

Sommige kinderen reageren anders: zij passen zich aan hun omgeving aan en gaan onder hun niveau presteren (regressief gedrag). Ze laten minder van hun talenten zien en lijken zich terug te trekken. Beide reacties zijn een stille roep om begrip en een omgeving waarin ze zich wél gezien en gewaardeerd voelen.

Sommige slimme peuters reageren op een gebrek aan uitdaging door zich extreem verlegen op te stellen. Wanneer een kind merkt dat het steeds onder zijn niveau wordt aangesproken, kan dit leiden tot onzekerheid en terughoudendheid.

Je peuter kan zich bijvoorbeeld terugtrekken achter papa of mama, weigeren om met volwassenen te praten of afwachtend zijn in contact met leeftijdsgenootjes. Dit gedrag wordt vaak verward met verlegenheid, maar is in werkelijkheid een teken dat je kind zich niet begrepen voelt.

Jonge, slimme kinderen voelen vaak dat ze anders zijn, maar kunnen dit nog niet goed begrijpen of onder woorden brengen. Deze onbewuste stress en spanning kunnen zich al op jonge leeftijd uiten in lichamelijke klachten, zoals: buikpijn of hoofdpijn zonder medische oorzaak, eczeem of andere huidklachten, obstipatie of moeite met poepen.

Deze signalen worden vaak niet direct gekoppeld aan een ontwikkelingsvoorsprong, maar kunnen een teken zijn dat jouw kind zich niet begrepen of onvoldoende uitgedaagd voelt.