Naast het snelle denken en ondernemen, zien we bij onze sGooiers ook een hoge gevoeligheid en dat is best te verklaren. Ga er maar aan staan als *Hoog Begaafde peuter: het gaat in je hoofd allemaal zó snel en daar voel je van alles bij, maar je begrijpt het nog niet helemaal.
*Tsja, moet hier niet eigenlijk ontwikkelingsvoorsprong staan? Ach, ik denk altijd maar zo; Iedere Hoog Begaafde volwassene was toch echt, ooit, een Hoog begaafde peuter.
Deze Hoog Sensitiviteit en hoe kinderen dit uiten zien wij bij sGooiers in alle soorten en maten terug.
- Moeite om binnen te komen. Je hebt heel veel zin in de dag maar opeens bij de deur, kruip je achter het been van je vader of moeder. Tot irritatie aan toe van degene die jou brengt. Je vader of moeder probeert met grappen en veel ongemakkelijkheid, jou achter dat been vandaan te krijgen. Wat de situatie eigenlijk alleen maar erger maakt en als je niet uitkijkt, dan komt de begeleider je ook nog eens bestoken met allerlei vragen. Waar jij dan weer allerlei gedachten over hebt en denkt: Nu kom ik helemaal niet meer achter dit been vandaan.
Herkenbaar?
- In je vertrouwde omgeving klets je aan één stuk door maar als er iemand op visite komt of je gaat ergens naar toe vind je het spannend. Als er dan iemand is die je een vraag stelt, bijvoorbeeld “Hoe heet jij?” of “Wat heb jij voor leuks op je trui staan?” zeg je opeens helemaal niets meer en kijk je die volwassene ook niet aan. In je hoofd gebeurt er van alles. Wat bedoelen ze? Zien ze zelf niet wat erop staat? Wat willen ze dat ik nu zeg? Ik zeg maar niks dan kan ik het zeker niet verkeerd doen. En je hoort de volwassenen alweer zeggen; ‘’Kijk die meneer/mevrouw eens even aan?’’
Herkenbaar?
- Je gaat met je vader mee boodschappen doen. Hij kleedt jou lekker warm aan inclusief jouw bergschoenen met ingewikkelde veters. Wanneer hij eindelijk denkt dat jullie er klaar voor zijn en kunnen gaan, voel jij toch echt dat jouw sok niet lekker zit en daar begin je dan over te piepen. Jouw vader heeft zeker geen zin om nu die schoenen weer uit te doen en zegt: ‘’Hup ga nou maar mee, daar voel je zo niets meer van!’’ Maar jij weet wel beter. Je blijft net zolang zeuren, huilen en piepen tot dat elk naadje van je sok is recht getrokken. (Labels in je kleding, de mouw van je trui die nog omhoog zit in de mouw van je jas of als je broek niet goed in je laars zit, etc. vind je ook niet fijn)
Herkenbaar?
- Je loopt buiten en je struikelt. Je oma ziet het gebeuren en is allang blij dat het meevalt. Terwijl jij aan het huilen bent, zegt ze: ‘’Nou dat viel gelukkig mee, sta maar gauw op, dan kunnen we naar opa.’’ Maar jij bent enorm geschrokken en voelt iets aan je hand dat helemaal niet fijn voelt want dat was er daarnet nog niet. Je blijft huilen tot dat het laatste nare gevoel is verdwenen en het maakt niet uit wat welke volwassene ook probeert om je te troosten.
Herkenbaar?
- Of je struikelt en je handen zien er meteen vies uit. Dan kan iedereen om je heen wel zeggen: ‘’Joh veeg maar even aan je jas en straks onder de kraan maken we alles wel weer schoon, dat geeft niks.’’ Maar jij vindt vieze handen vreselijk en blijft net zolang huilen tot dat iemand ze schoon maakt. (Je wilt ook alleen maar met een vorkje eten en verven met je vingers doe je ook niet)
Herkenbaar?
Dit zijn zomaar een paar voorbeelden die wij herkennen bij onze sGooiers maar er zijn er meer. Denk aan: niet tegen harde, onverwachtse geluiden kunnen, niet tegen fel licht kunnen, altijd willen weten wat ze ruiken, snel overprikkeld en vermoeid zijn, een kritische eter zijn, scherp oog voor detail, moeite met verrassingen, het onuitgesproken kunnen aanvoelen van stemmingen en/of de gevoelens van anderen, intens beleven, perfectionistisch zijn en daarmee al snel faalangst ontwikkelen, enzovoorts.
Misschien snappen we nu een beetje beter hoe moeilijk het is om als kind slim en heel gevoelig te zijn. Om deze reden krijgen alle begeleiders bij sGooiers een interne training waarin ze leren om positief met deze (heftige) emoties om te gaan zodat ze de kinderen zo optimaal mogelijk kunnen begeleiden in hun ontwikkeling. Iedere sGooier mag zichzelf leren kennen. Hier krijgen ze zelfvertrouwen van, het voorkomt een hoop frustratie en geeft ze een gevoel van veiligheid. Alleen dan zullen deze kinderen laten zien wat ze kunnen!