Deze keer een blog, over hoe het kan zijn als je als hoogbegaafde baby geboren wordt.
Wat als je als baby…
… na je geboorte, binnen één uur, al de wijde wereld inkijkt maar jouw omgeving dat niet opmerkt?
… binnen drie weken al begint te lachen en je omgeving denkt dat dit stuiptrekkingen zijn?
… veel minder slaap nodig hebt en toch alsmaar in dat bed gelegd wordt?
… de wereld wilt volgen, ook als dat buiten het gezichtsveld valt?
… al snel zat bent waar je naar ligt te kijken maar toch nog een hele tijd daar moet blijven liggen?
… constant oogcontact maakt maar je omgeving dat niet zo ervaart?
… al snel onverwachtse geluiden, geuren, smaken en/of kleding die niet prettig zit, als onveilig ervaart?
… hoogbegaafd geboren bent maar niemand dat nog door heeft?
Dan kan je als baby niet veel meer dan het op een brullen zetten!
Deze hoogbegaafde baby’s onderscheiden zich meteen al vanaf hun geboorte en hebben hierdoor andere behoeftes dan andere baby’s. Wanneer dit onopgemerkt blijft, zullen deze baby’s vaker gefrustreerd raken en veel drift- en huilbuien hebben. Dat is eigenlijk een logisch gevolg want hoe moeten ze het anders kenbaar maken? Helaas worden deze buien vaak gerelateerd aan lichamelijke klachten zoals bijvoorbeeld krampen en krijgen deze baby’s niet de aandacht die ze nodig hebben.
Vaak zijn hoogbegaafde kinderen ook hoog sensitief. Ik benoem dit verder niet apart maar laat de tips en kenmerken door elkaar lopen.
Hoe weet je nou of je een hoogbegaafde baby hebt en wat heeft jouw kind dan nodig?
Allereerst is mijn tip, kijk goed naar je kind en volg je gevoel. Zeker weten kan je het nu nog niet. Lees over hoogbegaafdheid en praat erover met andere ouders die een hoogbegaafd kind hebben. Dan kom je er al snel achter dat het niet aan je opvoeding ligt maar je een bijzonder kind hebt. Zo hoef je niet te gaan twijfelen aan jezelf. Je zal ervaren dat andere ouders met dezelfde twijfels rondlopen of gelopen hebben en hoe zij er mee omgaan. Leer je kind te begrijpen, zoek naar de goede gebruiksaanwijzing en ervaar wat je kind nodig heeft. Dit geeft hen de veiligheid die ze nodig hebben.
Wat valt op in de eerste babymaanden?
- Een wijze blik (die kan er al zijn meteen na de geboorte als je kleintje een uur oud is).
- Veel aandacht voor de omgeving, rondkijken en hoofd draaien, veel observeren.
- Er is snel sprake van oogcontact. Al snel een eerste lach laten zien, anderen zullen zeggen dat het een stuipje is maar jij als ouder weet wel beter.
- Heeft minder slaap nodig dan andere baby’s.
- Vanaf het begin lijkt er sprake te zijn van een sterke eigen wil.
- Wanneer ze wakker zijn, hebben ze bijna continue prikkels nodig en kunnen ze gefrustreerd raken omdat ze niet op alle prikkels kunnen reageren.
- Ze kunnen overprikkeld raken omdat ze alle informatie nog niet aankunnen.
- Soms bijzonder gevoelig voor geluid, geuren, smaken, kleding en veranderingen en kan dan krachtig huilen wanneer ze zo’n prikkel als onplezierig ervaren (dit kan duiden op hoge sensitiviteit).
- Kunnen veel huilen maar tussendoor weer heel tevreden, vrolijk en alert zijn.
- Kan eerder dan andere baby’s geluiden nadoen.
- Beweeglijk, liggen al gauw dwars in bed.
- Stelselmatig voorlopen op ‘de checklists’ van het consultatiebureau.
- Wachten met iets doen tot ze het meteen kunnen (rollen, kruipen, staan, lopen) en het gedrag soms ook niet herhalen want ze kunnen het toch? (Eén keer blokjes in een vorm doen en daarna niet meer, iets aanraken wat geluid maakt, een eerste eenvoudige puzzel)
Wat kan je proberen:
- Maak maar lekker veel contact met je baby en vertel alles alsof je tegen een peuter praat.
- Wissel je baby regelmatig van positie of plek, hang iets anders boven/ naast ‘m zodat je baby weer nieuwe uitdagingen kan ervaren.
- Doe kleine spelletjes met je baby;
– laat iets zien en het dan achter de stoel verdwijnen en weer terugkomen,
– ‘’kiekeboe’’ spelletjes, doekje over je hoofd/ knuffel/ hand/ speen, etc. en weer eraf.
– laat dingen zien die geluid maken, kraken van een zakje, schudden van een doosje, etc.
Na elk activiteitmoment laat je je baby weer even tot rust komen om z’n beleving te verwerken, in de box, stoeltje, kleed op de grond, etc.
- Ga wandelen, hier ervaart je baby ook veel.
- Zet regelmatig klassieke/ rustgevende muziek aan.
- Regel ontmoetingen met andere, oudere kinderen.
- Lees voor en laat de plaatjes erbij zien.
- Wees alert of het huilen komt omdat kleding niet veilig voelt. Bijvoorbeeld door een naadje of label die kriebelt, een pijp die een bloot been veroorzaakt of een bepaalde geur in kleding. Ook kleding die onverwachtse geluiden maakt kan zorgen voor een gevoel van onveiligheid.
Hoe sneller we inzien dat een kind hoogbegaafd zou kunnen zijn, hoe eerder we aanbod/aanpak op niveau kunnen geven. Dat scheelt een hoop frustraties zowel bij de volwassenen als het kind.
En…. Hoe om te gaan met de niet helpende reacties van je omgeving??
Tip: Praat er alleen over met mensen die het willen horen en het snappen. Laat je niet negatief beïnvloeden door een omgeving die het niet begrijpt. Jij bent namelijk de enige die voor jouw kind kan opkomen en wees dus maar trots als je dat doet!